Federalny minister kultury, Monika Grütters otwarła w berlińskim muzeum pamięci Topographie des Terrors wystawę fotografii zatytułowana „Der kalte Blick“ . Stanowi ona wstrząsające świadectwo zbrodni narodowych socjalistów, którzy z niemiecką skrupulatnością dokumentowali twarze Żydów skazanych na eksterminacje. Wystawa jest również opowieścią o życiu środowisk żydowskich w okupowanej Polsce.
Federalny minister kultury, Monika Grütters otwarła w berlińskim muzeum pamięci Topographie des Terrors wystawę fotografii zatytułowana „Der kalte Blick“ . Stanowi ona wstrząsające świadectwo zbrodni narodowych socjalistów, którzy z niemiecką skrupulatnością dokumentowali twarze Żydów skazanych na eksterminacje. Wystawa jest również opowieścią o życiu środowisk żydowskich w okupowanej Polsce.
Na wystawę składają się zdjęcia około 100 żydowskich rodzin połączone z krótkimi biografiami przedstawionych osób. Większość z nich została przez władze okupacyjne później zamordowana. Autorzy wystawy starali się wyeksponować związek między wyrazem twarzy ofiar i ich losem. Chcieli skłonić do spojrzenia i wsłuchania się w tych ludzi, by dostrzec w ich rysach bezprecedensowe cierpienie. Jest ono bardziej subtelne od fizycznego bólu i na pierwszy rzut oka często nie widoczne.
Fotografie zostały zrobione w Tarnowie na zlecenie wiedeńskich naukowców, którzy prowadzili badania na temat cech typowych dla wschodnich Żydów. Zdjęcia starano się robić bez żadnego emocjonalnego kontekstu. Żydów postrzegano jako przedmioty, które należy zadokumentować do celów naukowych.
Był to też ten aspekt, na który zwróciła uwagę podczas otwarcia wystawy Minister Monika Grütters. Zdjęcia te robiono na zlecenie naukowców, którzy dali się zinstrumentalizować narodowosocjalistycznemu reżimowi i swoimi działaniami legitymizowali ludobójstwo. W ten sposób wystawa była w jej oczach również ostrzeżeniem przed bezmyślnością w konfrontacji z systemami politycznymi gotowymi do deptania godności człowieka.
Zdjęcia nie budziły kilkadziesiąt lat żadnego zainteresowania i leżały w magazynie Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu. Wystawa „Der kalte Blick. Letzter Blick jüdischer Familien aus dem Getto von Tarnów” (Chłodne spojrzenie. Ostatnie spojrzenie żydowskich rodzin z getta w Tarnowie) zrealizowana została we współpracy fundacji Stiftung Denkmal für die ermordeten Juden Europas, fundacji Stiftung Topographie des Terrors, oraz Naturhistorisches Museum w Wiedniu. Będzie ona czynna do 11 kwietnia 2021 r.
/ Fotografia autorstwa Johannesa Hähle dzięki uprzejmości Archiv des Hamburger Instituts für Sozialforschung
Kiedy w połowie lat 90-tych Jacek Wojciechowicz był wiceprezydentem Raciborza, odbudował pomnik Eichendorffa w samym centrum miasta. W późniejszych latach kolejni prezydenci nie wykazywali się już takim zrozumieniem dla potrzeb środowisk niemieckich w Raciborzu. Wojciechowicz, który stara się po 30 latach o powtórny wybór na prezydenta, pragnie do tamtych tradycji nawiązać.
Z rozczarowania różnymi organizacjami autochtonów część środowisk młodzieżowych postanowiło założyć niezależną organizację młodzieżową Regios. W swoich założeniach nawiązuje ona do holistycznego spojrzenia na historię regionu ze szczególnym uwzględnieniem czasów cesarstwa. Oficjalnej organizacji mniejszości niemieckiej dalece się jednak nie chcą podporządkować.
O rodzinie von Lichnowsky wiedziano w Raciborzu dotąd niewiele. Uchodzili raczej za jedną z wielu arystokratycznych rodzin na Górnym Śląsku. Dopiero benedyktyńska cierpliwość Natalii Klimaschka w poszukiwaniu dawno zapomnianych źródeł stała się punktem wyjścia do realizacji filmu o tej niezwykłej rodzinie. Konwersatorium Eichendorffa zorganizowało jego prezentację na zamku w Raciborzu.
© Spectrum.direct
45-676 Opole, ul. Miodowa 1
Tel.: 0048 601 180 176
E-mail: redakcja@spectrum.direct
Projekt graficzny:
www.tstrojecki.pl
