Autochtoni od dawna podejmują działania mające na celu uznanie śląskiego za język regionalny. Być może nowo powstała komisja mniejszości narodowych w Sejmiku ds. Równego Traktowania, Dialogu Obywatelskiego i Wielokulturowości będzie kamieniem milowym w tych staraniach. Jej przewodnicząca Alina Bednarz (KO) stawia to sobie za jeden głównych celów.
Nie ulega żadnej kwestii, że środowiska mniejszości narodowych odgrywają w regionie poważną rolę. Przynależność do nich deklarują łącznie setki tysięcy ludzi. Stanowią, więc potężną społeczną siłę, koło której nie da się przechodzić obojętnie. Mają one swoją specyfikę i charakterystyczne dla siebie potrzeby wynikające z ich odrębności.
Przedstawiciele mniejszości narodowych są równoprawnymi obywatelami, jak wszyscy inni. W myśl najbardziej elementarnych europejskich standardów zasługują na uwagę i poważne potraktowanie ich oczekiwań.
W odpowiedzi na te potrzeby od kilku tygodni w Sejmiku Śląskim została powołana doraźna Komisja ds. Równego Traktowania, Dialogu Obywatelskiego i Wielokulturowości. Przewodniczącą komisji została Alina Bednarz, tyszanka i jak sama o sobie mówi Ślązaczka od pokoleń. Bednarz poza pracą w sejmiku zajmuje się również promowaniem historii wybitnych kobiet ze Śląska. Radni od dawna starali się o powołanie takiej komisji, jednak dopiero obecnie stało się to możliwe.
Ważnym zadaniem, jaki sobie Bednarz stawia, jest promocja śląskiej tożsamości i języka śląskiego. Wspólnie z innymi radnymi tej komisji chce zorganizować „Śląski Okrągły Stół” i zaplanować działania mające na celu uznanie śląskiego za język regionalny.
Alina Bednarz podkreśla, że konferencja nie może zakończyć się tylko pustymi deklaracjami, ale przekazaniem wypracowanych wniosków do władz państwowych, na przykład w postaci listu do premiera. Będzie również monitorować rządowe reakcje na postulaty płynące ze Śląska.
Kolejnym polem działań komisji będzie troska o interesy śladowych mniejszości zamieszkujących Górny Śląsk. Alina Bednarz mówi, że przed powołaniem komisji nie było jasne, kto powinien zajmować się prośbami kierowanymi do sejmiku przez przedstawicieli tych mniejszości. Wspomina sytuację, kiedy mniejszość ormiańska, przyszła do marszałka z prośbą o utworzenie miejsca upamiętnienia. Nie wiadomo było, kto powinien zaopiniować taki wniosek, a także czy istnieje jakieś źródło finansowania takiego działania.
Początkowym zamysłem była przede wszystkim pomoc mniejszości ukraińskiej, ale dziś kwestia wspierania Ukraińców została oddana w ręce specjalnie powstałych organizacji.
Kwestie związane z mniejszościami narodowymi nie będą oczywiście jedynymi działaniami podejmowanymi przez nową komisję. Bednarz planuje już prace nad promowaniem kultury śląska cieszyńskiego i tożsamości częstochowskiej. Wskazuje, że nie można zapomnieć o tym, że województwo śląskie to nie tylko rdzenny region górnośląski, ale również tereny o zupełnie innych tradycjach i kulturze.
Martwi natomiast brak zainteresowania nowej przewodniczącej dla kwestii mniejszości niemieckiej. Ale być może jest to syndrom nowych czasów, że mniejszość niemiecka traci coraz bardziej na znaczeniu właśnie na rzecz środowisk śląskich.
Nie zmienia to oczywiście faktu, że nowo powstała komisja obudziła wiele nadziei na wzrost społecznego znaczenia środowisk regionalnych. Ale jak to na Śląsku mówią, po owocach ich poznacie. Na efekty działań komisji czekamy więc wszyscy z wielką niecierpliwością.
Przed II wojną światową społeczność polska w Niemczech miała status mniejszości narodowej. Była aktywna nie tylko na Górnym Śląsku, ale również w Berlinie czy Zagłębiu Ruhry. Status ten został odebrany przez hitlerowców w 1940 roku, ale przywrócony już w 1951 roku. Na jego powtórne odebranie zgodzili się negocjatorzy Traktatu Polsko-Niemieckiego w 1991 roku.
Autochtoni na Górnym Śląsku najczęściej postrzegają się albo jako Ślązacy, albo jako Niemcy. Państwo Pruskie popadło w zapomnienie i prawie nikt się z nim tu nie identyfikuje. Zupełnie inaczej jest w czeskiej części Górnego Śląska. Tam Państwo Wilhelma II jest dla wielu kluczem do tożsamości. Tradycje te są również aktywnie kultywowane.
Carl Ulitzka był w okresie międzywojennym największym moralnym i politycznym autorytetem na Górnym Śląsku. Nie stronił też od ważnych urzędów. Jako przewodniczący górnośląskiej partii Centrum miał długo kluczowy wpływ na życie regionu. Dwukrotnie wygnany z Raciborza. W 1939 usunięty z parafii przez Gestapo i w 1945 roku przez nowych rządzących. Dziś raciborskie elity domagają się przeniesienia jego grobu do Raciborza.
© Spectrum.direct
45-676 Opole, ul. Miodowa 1
Tel.: 0048 601 180 176
E-mail: redakcja@spectrum.direct
Projekt graficzny:
www.tstrojecki.pl
